Temmuz - Tatil - Bodrum

Ankara'da geçirdiğimiz 3 haftanın ardından İzmir'e, evimize döndük Temmuz başında. Ankara'nın serin denilebilecek havasından İzmir'deki 35-40 derecelerde seyreden fırına girince Tuna, Nil ve ben evden çıkamaz olduk ve birbirimizi bunaltmaya başladık. Tatile çıkmak için müthiş bir arzu duyduğum o günlerde Can'ın yıllık iznini alıp alamayacağı belli olmadığı için eli kolu bağlı oturuyordum ki birden tatile çıkabileceğimiz yönünde bir duyum aldım.  Hemen harekete geçtim ve geçen sene tatilimizi geçirdiğimiz ve memnun kaldığımız otele gitmeyi düşündüm önce.  Ama sonra farklı bir yer görmenin daha eğlenceli olabileceğine karar verdik ve başladım yine tur operatörü misali araştırma yapmaya.

Sonuç olarak Bodrum Kervansaray Otel'e gitmeye karar verdik.  Tatilmizi ilk 6 gününü bu otelde geçirip son 3 günümüzü Can'ın kardeşi ve eşiyle onların ailesinin Türkbükü'ndeki yazlığında geçirecektik.  Hemen valiz hazırlığına başladım, ne de olsa artık 4 kişilik valiz yapıyorum.

Bodrum Kervansaray Otel

Tuna ve Nil'de artık tatili denizle özdeşleştirdikleri için çok heyecanlılardı.  Ben eşyalarını hazırlarken sürekli sorular soruyorlar, "Anne bu ne?  Anne o ne? Anne bunu da alalım mı?"

Yolumuz kısa olduğundan hiç yorulmadan otelimize vardık.  İlk anlarda biraz hayal kırıklığı gibi görünse de ertesi gün otele ısındık.  Çok büyük ve eğimli bir arazi üzerine kurulu ilginç bir oteldi.  Sadece bakımsız kalmıştı.  İçmimar gözü ile baktıkça sağını solunu düzeltesim geldi, gözümde canlanan tasarımları keşke yapabilsem diyerek geçirdim tatilin bir kısmını.  Ama odamızın bahçeye açılması ve sabah uyandığımızda gördüğümüz bu manzara harikaydı.

Eğlenceli asansör

Tuna ve Nil artık deniz ve havuzda çok rahatlar ve çok eğleniyorlar.  Çocuk havuzundan çıkıp büyük havuza atlayıp oradan tekrar çıkıp kucağımıza atlayarak saatlerini suda geçirdiler.  Havuzda yaşadık bile denilebilir hatta.  Sadece öğlen uykularında bir parça dinlendik.

Havuz yorgunu minik yüzücülerim

 Akşamları yemekten sonra mini disco'yu keşfeden Nil'i sahnelerden indiremedik bir daha.  Tuna'da tam tersi, daha ilk gece korktuğu duman makinesi ve gürültülü müzik yüzünden her gece amfitiyatrodan kaçmak için yeni bir bahane bulmayı başardı.  Kulaklarını tıkayıp gözlerini kapatıp, anne uykum geldi, anne çişim geldi bahaneleriyle beni veya babasını oradan uzaklaştırmayı başardı.

Nil dans eder, Tuna seyreder :)

Sahnelerin yıldızı Nil

canlarım

Akşam oldu, yorulmuşlardır derseniz çok yanılırsınız :)

Akşam yemeklerimiz arılar yüzünden biraz zorlu geçti ama yine de keyfimizi kaçırmaya yetmedi.

Oteldeki günlerimiz bitip Türkbükü'ne geçtiğimizde harika manzaralı bir evle karşılaştık. Ufuk ve Yasemin biri çok güzel ağırladılar. Deniz ve kumsal faslından sonra ilk gece Türkbükü'nde çok güzel bir balık restoranında yemek yedik.  İkinci gece de Gündoğan'da güzel bir gece geçirdik.

Amca ve Yenge ile birlikte

terasta dans

Bu güzel tatilin ardından yaz ayları hareketli geçmeye devam ediyor.  Döndükten sonraki haftasonunu Ayvalık'ta Can'ın ailesinin yazlığında geçirdik.  Her şey çok güzeldi ama tam dönüş yoluna hazırlanırken bahçede oynayan Tuna'nın bilmeden arı yuvasına taş atmasıyla çok büyük bir kabus yaşadık.  Bir anda arılar etrafını sardı ve ben kucaklayıp kaçırana kadar 7 yerinden soktu.  Neyse ki ucuz atlattık, hemen komşumuzun verdiği ilaçtan sürdük ve çabucak iyileşti.

Bu hafta da bayram tatili için Ayvalık yolunda olacağız Cuma günü, Tuna ve Nil Babaanne ve Dede'yle vakit geçirecekler.  Bol bol deniz, güneş kum.  Ardından da 2 gün sonra Ankara yolları göründü bize yeniden.  Bir hafta sürecek Ankara seyahatimize bir düğün, bir evlilik yıldönümü ve bir de Tuna ve Nil'in 29 Ağustos'taki doğumgününü sığdırmayı planlıyoruz.

Bu arada dün gece 37. yaşgünümü en kıymetlilerimle kutladım.  En büyük dileğim Tuna ve Nil'in sağlıklı, başarılı günlerine şahit olmaktı pastamdaki mumu üflerken.  Nice yıllara, hepbirlikte...