29 Ağustos 2013 Perşembe

Tuna & Nil 4 Yaşında

Dün akşamüzeri Tuna ve Nil ile birlikte doğdukları hafta çektiğimiz videoları seyrettik.  Çok güldüler, çok eğlendiler ve çok şaşırdılar o bebek hallerine.  Ben o sırada bilgisayar ekranına onların arkasından bakıyordum ve gözlerimden yaşlar süzülüyordu.  Tam 4 sene...

Tuna & Nil 4 yaşında
4 sene önce bu saatlerde artık sabırsızlığın son noktalarında geziyordum, göbeğim kocaman, içim kıpır kıpır, nefesim daralarak sabah artık bebeklerime kavuşacağımı düşünürken bir yandan da bir kaç saat sonra başlayacak, hayatımın yeni döneminin endişesini taşıyordum.

Sabah saat 5 te uyandım, daha doğrusu yataktan kalktım, çünkü zaten gözüme uyku girmemişti heyecandan.  Duş aldım, hazırlandım ve saat 6 da hastanede olmamız gerektiğinden hemen evden çıktık.

Hastanede artık beynim uyuşmuş gibiydi.  Sezaryenden ölesiye korkuyordum.  Etrafımda bir sürü hemşire, bir sürü işlemler ve en sonunda bana o komik ameliyat elbisesini giydirerek sedyeye yatırdılar. Hayatta kendimi en çaresiz hissettiğim andır bu.  Tam teslimiyet...

O stresli dakikalardan sonra ameliyathane de ilk olarak Tuna'nın ağlaması duyuldu.  Saat 08:21 di. Gözlerim o kadar buğuluydu ki doktorumun bana gösterdiği bebeği zor gördüm.  Sonra Nil'in çığlıkları geldi.  Tam 5 dakika sonra - ki bana 5 saat gibi gelmişti - iki bebeğimi de bana getirdiler, öptüm onları ilk kez, kokladım.  İşte bu duyguyu anlatmak için henüz kelime dağarcığım yeterli değil.  Hayatın mucizesi, benim hayatımın en mucizevi anı ve işte ikiz mucizelerime kavuşmuştum.

Tuna & Nil 15 günlük
Sonrası bir süre kargaşa, emzirme, telaş, uykusuluk, Nil'in kolikli ağlama krizleri, Tuna'nın sarılık değerlerini düşürme çabalarım, doktora gitmeler gelmeler, bezler, ıslak mendiller, biberonlar, pışpışlar, yine emizrme,yine uykusuzluk, çok uykusuzluk ve çok yorgunluk.  

Şimdi anlıyorum ki ben bebeklik döneminin keyfini yeterince süremedim.  Bunu yapabilen anne var mıdır bilmiyorum ama ben doya doya sevemedim gibi geliyor onları.  Üzülüyorum.  Sonra da birden büyüyüverdiler ve ben bebekliklerine doyamadım.  Artık çok daha fazla keyfini çıkartıyorum çocuklarımın, doya doya eğleniyorum onlarla.  Bugün o videoları seyrederken bir kez daha anladım, onlar olmadan hayatım çok ama çok eksik kalırdı.

Şimdi artık doğumgünü planlarını bile birlikte yapıyoruz.  Nil hanım arkadaşları ile doğumgünü kutlamak istediği için 29 Ağustos yerine Eylül'ün ilk haftası okulları açılınca arkadaşlarıyla doğumgünü partisi yapmaya karar verdik.  Tuna tipik bir erkek olarak doğumgünü kutlaması sohbetlerine biraz uzak duruyor.  Biz de kızkıza planlıyoruz kızımla.

4. yaşlarını bitiren Tuna ve Nil artık okul hayatına da alışmış, son derece sosyal ve çok şamatacı iki çocuk oldular.  O kadar komikler ve birlikte o kadar çok eğleniyorlar ki, onların ilişkisini kıskanmamak elde değil.  En büyük dileğim hayatları boyunca birbirlerini çok sevmeleri ve sağlıkla, keyifle arzu ettikleri yaşamı sürdürmeleri.

Tuna & Nil tatilde
İyi ki doğdunuz Tuna ve Nil, hayatımızı aydınlattınız...Mucizelere inanmak sayenizde oldu.

Sizi her şeyden çok seviyorum...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder